you don't know me

We expect too much thus we pain so much
I'm waiting for your word but you are in silence
When I fall down and I'm so blue, I can't find you
I wonder, I know you or never?
But one thing i've just realized is you don't know me

In the night of grief
How could I relief?

ขอบคุณค่ะ

การที่มีใครสักคนบอกกับเราว่า
"การได้มารู้จักกับเรา ทำให้โลกของเขาน่าอยู่ขึ้น"
ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบไหน มันก็ทำให้คนฟังหัวใจพองโต
และรู้สึกขอบคุณความรู้สึกดีดีแบบนั้นเช่นกัน

"ขอบคุณค่ะ"

ฟ้าฝนกับความเข้มแข็งในหัวใจ

เดือนพฤศจิกายน ตามฤดูกาลหน้าหนาวกำลังเดินทางมาถึงแล้ว แต่ปีหลังๆมานี้ดูเหมือนโลกของเราฤดูกาลแปรปรวนสับสนไปหมด ขณะที่กำลังนั่งเขียนบล็อคอยู่นี้ สายฝนก็กำลังปลิวถี่ยิบอยู่ข้างนอกหน้าต่าง สีฟ้าหม่นๆของฟ้า สีขาวเทาๆของเมฆ ความเย็นยะเยือกของไอชื้น ทั้งหมดทั้งมวลมันส่งผลกระทบถึงอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์จำนวนไม่น้อย รวมทั้งเราด้วย วันไหนฟ้าใสแดดออก พาเอาอารมณ์เบิกบานแจ่มใส วันไหนฟ้าหม่น ทำเอาใจเทาไปด้วย เหมือนความรู้สึกตอนตื่นนอน ตื่นมาแช่มชื่น ก็จะรื่นเริงรับวันใหม่ แต่วันไหนตื่นมาหัวใจหดหู่ วันนั้นจะไม่ใช่วันของเราเลย ซึ่งหลายครั้งฉันก็สงสัยนะ ว่ามันจริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่อุปทานจากความง่วงงุน และอุปทานจากความอ่อนไหว

พี่คนหนึ่งเคยบอกกับฉันว่า "วันดีดีของพี่คือวันที่มีแดด" ฉันยิ้มกับประโยคนี้ได้เสมอ และมักจะนึกถึงยิ้มกว้างของคนกล่าวด้วย

แต่ในวันนี้ วันที่ไม่มีแดด วันที่ฟ้าเป็นสีเทา เราจะทำอย่างไรให้มันเป็นวันดีดีของเราเช่นกัน เราคงสร้างมันได้ด้วยจิตใจที่แข็งแรง ใจที่อ่อนไหว อาจไม่ใช่ใจที่อ่อนแอ

เท่าที่รู้วันนี้ไม่ใช่วันฟ้าหม่นของฉันแค่คนเดียว ยังไงก็ขอให้เธอมีจิตใจที่เข้มแข็งด้วยเช่นกัน

ควรจะรู้สึกอย่างไร

แม้ว่าจะรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนกลางๆ ทั้งในแง่ดีและแง่ร้าย (จนเอามาใช้เป็นชื่อบล็อค) แต่วันนี้เรารู้สึกว่า การดำรงอยู่ตรง "กลาง" มันยากเหลือเกินเช่นกัน ในภาวะที่เราต้องเจอเหตุการณ์ที่เข้ามากระทบอารมณ์ ความรู้สึก การปรับสมดุลของความรู้สึกตัวเอง กับการยึดถือความเป็นตัวตน อคติ ความระแวงสงสัย มันทำเอาเราแกว่ง จนไม่รู้ว่า กับเรื่องนี้ เราควรจะรู้สึกกับมันยังไงนะ? เท่าไหนจึงจะพอดี? และก็ใช้เวลาปรับตัวปรับใจนานพอดูถึงจะยอมรับมันได้ ซึ่งอาจจะเป็นการยอมรับที่ไม่ทั้งหมดด้วยซ้ำ
บางครั้งมันก็เหนื่อย ที่พบว่าโลกนี้มีแต่คำถาม ที่ทิ้งร้าง รอคอยคำตอบอยู่มากมาย เราเองอยากหาคำตอบ แต่หาเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอ หรือว่าเรื่องราวบนโลกใบนี้ อาจจะไม่มีคำตอบที่เบ็ดเสร็จ ชัดเจน อย่างที่เราเคยคาดหวัง...