4 ปีมาแล้วที่เธอนอนอยู่อย่างนั้น
เธอกำลังคิดอะไร รู้สึกยังไง ฉันไม่เคยรู้ได้เลย
เธอยังจำเสียงของฉันได้หรือเปล่า
วันนี้ที่พบกัน ฉันกลัว
แม้ว่าเคยคิดจินตนาการไว้มากมาย
แต่พอเอาเข้าจริง ฉันก็ยังกลัว กลัวมากด้วย
ระหว่างเดินทางกลับบ้าน
ภาพหนึ่งแวบเข้ามาในหัว
เสียงเพลงดังแว่วขึ้นมา
เธอจับมือฉัน โอบเอวฉัน
และสอนฉันเต้นรำ จังหวะเพลงวอลซ์
ฉันเต้นรำไม่เก่ง แต่ก็รู้สึกสนุก
เธอเต้นถูกต้องสวยงาม เคร่งครัด
ส่วนฉัน ได้แต่ก้าวตามอย่างที่เธอบอก
เธอสอนฉันอย่างใจเย็น
ดูก็รู้ว่าเธอชอบเต้นรำแค่ไหน
ภาพนั้นมันนานมาแล้ว
จะยี่สิบปีหรือยัง ก็ไม่แน่ใจ
แต่วันนี้มันกลับเด่นชัดเหลือเกิน
จนฉันอยากจะร้องไห้
ฟังอยู่หรือไม่ ฉันอยากร้องเพลงวอลซ์ ให้เธอฟัง
Let me sing you a waltz
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น