เพียงอาคันตุกะผู้ผ่านทาง

ฉันเดินผ่านเจียงหนาน
ใบหน้าที่รออยู่ในฤดูกาล ร่วงโรยดุจปทุมมาศ...
ลมตะวันออกไม่พัดมา กิ่งหลิวในเดือนสามไม่ลู่ลม
หัวใจของเจ้าดุจเมืองเหงาอันแสนเล็ก
ดั่งท้องถนนในยามค่ำ
เสียงฝีเท้าไม่ดังขึ้น ผ้าม่านในเดือนสามไม่เลิกเปิด
หัวใจของเจ้าคือหน้าต่างบานน้อยที่ปิดสนิท
เสียงต๋าต๋าของกีบมาฉัน คือความผิดพลาดที่แสนงดงาม
ฉันไม่ใช่คนที่กลับมา แต่เป็นเพียงอาคันตุกะผู้ผ่านทาง



บทกวีของเจิ้งโฉ่วอี๋ว์
ถูกอ้างถึงในหนังสือ วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส
เขียนโดย หลิวจงเวย แปลสำนวนไทยโดย ภัสธารีย์ ทรัพย์สัณฐิติกุล