เวลาและเรื่องราว เหมือนอยู่ในนาฬิกาทราย ที่มองเห็นว่ามันกำลังค่อยๆเคลื่อนหาย และสิ้นสุด
ฉันรับรู้ได้ลึกๆ แม้ไม่มีอะไรสลักสำคัญเกิดขึ้น
ฉันสัมผัสมันได้ในความเงียบ
จะสามารถสร้างเวลาและเรื่องราวใหม่ๆได้ไหม ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
ฉันคิดว่าเราต่างพยายามนะ
ในความพยายาม มันดีงามแต่บางครั้งก็เจ็บปวดที่จะต้องพยายาม
แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะพยายามนั่นแหละ
พยายามไปพร้อมๆกับปรับใจยอมรับในสิ่งที่เปลี่ยนไป
มันคงจะต้องเป็นอย่างนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น