ไปทะเลมา
นั่งมองทะเลใส น้ำสีเขียวสวยสุดใจ ลืมหมดสิ้นสิ่งใดที่ทำให้ใจกังวล
แม้จะแสนสุขใจ แต่บางครั้งมันก็เศร้าอย่างไร้เหตุผล เมื่อมองไปยังอีกฟากของขอบฟ้า
มองเส้นแบ่งฟ้ากับน้ำ สิ่งที่รู้สึกคือ "ความอ้างว้าง" มันช่างสวยงาม แต่ก็แสนเศร้า
น้ำทะเลขึ้นลงตามดวงจันทร์ ฉันนั่งมองความธรรมดาสามัญของโลกใบนี้ น้ำขึ้นเต็มฝั่งเขียวระยับรับแดดจ้า ให้ฉันลอยตัวแหวกว่าย แต่สักพักน้ำลง เหือดแห้ง เผยให้เห็นร่องรอยสิ่งที่อยู่ภายใต้น้ำปริ่มอิ่มเต็ม น้ำพัดพาไป ทำเอาใจหาย แต่ไม่นานลมก็จะพัดกลับเข้ามา หอบเอาน้ำทะเลกลับมาอีกครั้ง วนเวียนอยู่อย่างนี้เรื่อยไป
จากมา วันหนึ่งก็ต้องกลับไป ไม่ช้าก็เร็ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น