กว่าจะได้ออกมาเที่ยวจริงๆ ก็ปาเข้าไปวันสุดท้ายของการทำงานในโครงการนี้เลยทีเดียว 2 ปีที่ทำงานมา ถือว่าเป็นปีที่ดี และเต็มไปด้วยเรื่องราวประทับใจใหม่ๆ เราโชคดีเหลือเกินที่แวดล้อมไปด้วย พี่ น้อง และอาจารย์ที่มีเมตตา และเป็น 2 ปีที่ช่วยขัดเกลามุมมองและทัศนคติในเรื่องต่างๆของเราด้วย ปัตตานีถือว่าเป็นส่วนหนึ่ง ในฐานะพื้นที่ฉากสำคัญของเรื่องราวตลอด 2 ปีที่ผ่านมา
การได้ทำความรู้จักผู้คน ได้เห็นว่าเขาอยู่กันยังไง ทำให้เราเห็นอะไรมากขึ้น มีความเข้าใจบางเรื่องมากขึ้น และรู้สึกว่าพื้นที่นี้มันมีเสน่ห์มาก
เพิ่งไปค้นเจอไฟล์รูป ที่คิดว่าหายไปแล้วกับคอมพิวเตอร์เครื่องเก่า เลยพาย้อนกลับไปคิดถึงความทรงจำดีๆเมื่อปีที่แล้ว เราถ่ายรูปไว้ไม่มาก แต่ก็ยังแอบดีใจที่ตอนนั้นไม่ขี้เกียจจนเกินไป เลยยังมีรูปเก็บไว้ให้ดูบ้าง : )
วิวจากหน้าต่างห้องนอน ที่ ซี เอส ปัตตานี
ซูมใกล้เข้ามาอีกนิด เหมือนอยู่เมืองนอกเลย
"มัสยิดกลาง" ยามโพล้เพล้
ลวดลายบนเงารั้ว มัสยิดกลาง
ได้มาแล้ว "มัสยิดกรือเซะ"
มัสยิดเมื่อต้องแดด
ภายในมัสยิดที่เราไม่เคยรู้
รายละเอียดเล็กๆ
แพะเจ้าถิ่น นั่งนิ่งทำหน้าตลกให้เราถ่ายรูป
ระหว่างทาง...
ตอนนี้เราไม่ได้ทำงานนี้ต่อแล้ว แต่หวังไว้ว่าจะมีโกาสกลับไปที่ ปัตตานี อีกสักครั้ง
แล้วพบกันใหม่ : )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น