พร้อม / ไม่พร้อม

เวลาเธอพร้อมจะคุยกับฉัน ฉันพร้อมจะคุยกับเธอเสมอ
เวลาเธอไม่พร้อมจะคุยกับฉัน ฉันพร้อมที่จะนิ่ง รอคอย ถอยห่าง แม้จะไม่เข้าใจ
เวลาฉันพร้อมจะคุยกับเธอ บางทีเธอยังไม่พร้อมจะคุยกับฉัน
เวลาที่ฉันไม่พร้อมจะคุยกับเธอ เธอพร้อมที่จะคุยกับฉัน

บางที บางอย่าง มันก็ไม่ได้พร้อม อย่างที่เราคาดหวังไว้

คนกลาง เหนื่อย

เราไม่สามารถทำให้คนทุกคนมารักกันได้ ใช่ไหม?
เวลาเห็นคนทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน การเป็นคนกลางก็ไม่ได้สบายใจไปกว่ากันเลย
ต่างคนต่างมีเหตุผล ที่ในเวลานั้นทั้งเข้าใจได้และเข้าใจไม่ได้ (ซึ่งส่วนใหญ่จะยังไม่ยอมเข้าใจอะไร)
เรารับรู้ถึงเหตุผล และอารมณ์ ของทั้งสองฝ่าย แต่เราอธิบายแทนใครไม่ได้หรอก
สิ่งที่เราทำได้คือการรับฟังเท่านั้น และได้แต่พร่ำบอกให้ใจเย็นๆลงก่อน
ที่เหลือคงเป็นสิ่งที่แต่ละคนต้องเรียนรู้ และปรับความเข้าใจกันเอง
ไม่ชอบกัน ขัดแย้งกัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ใช่ไหม?
บางครั้งเราก็สับสนนะ เราก็ไม่รู้ว่าการเป็นคนกลาง จะต้องก้าวเข้าไปยุ่งเกี่ยวแค่ไหน ต้องเดือดเนื้อร้อนใจไปกับเขาแค่ไหน เราไม่สบายใจหรอกเวลาที่เห็นคนที่เรารักทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน
แต่เราก็ทำได้เพียงเท่านี้ใช่ไหม เราก็เป็นห่วง แต่บางครั้ง เราก็เหนื่อยเหลือเกินกับการเป็นคนกลาง
นอกจากไม่รู้ว่าจะวางตัวอย่างไรดีแล้ว คนกลางยังถูกนึกถึงความรู้สึกน้อยที่สุดในยามที่ทั้งสองข้างปล่อยอารมณ์ออกมา
เราไม่สามารถทำให้คนทุกคนมารักกันได้ ใช่ไหม?

เขาสุข และเราไม่ต้องทุกข์

ได้อ่านเพียงแค่คำโปรยย่อหน้าแรกของ ปัจฉิมกถาของพระไพศาล วิสาโล ในนิตยสาร ฅคน ก็รู้สึกเข้าใจอะไรบางอย่างและคิดอะไรขึ้นมาได้มากมาย

"เราทุกข์ง่าย เพราะคิดถึงตัวเอง จะทุกข์น้อยลง และมีความสุขมากขึ้น เมื่อได้นึกถึงผู้อื่น"

ข้อความนี้ทำให้เรากลับมาทบทวนตนเอง ความคาดหวังต่างๆนานา ที่ทำให้เราเจ็บปวดเมื่อมันไม่เกิดขึ้น หลายครั้งมันมาจากการที่เราคิดถึงตัวเราเองมากเกินไป การที่เขาไม่ได้ทำในสิ่งที่เราคาดหวัง นั่นอาจจะเป็น ความปกติสุขธรรมดาอันพึงเกิดขึ้นสำหรับเขาแล้วก็เป็นได้ เมื่อเขาพอใจแล้ว มีความสุขแล้ว แล้วเราจะไปเรียกร้องต้องการอะไรอีก การเห็นคนที่เรารักเป็นสุขย่อมดีกว่าเห็นเขาเป็นทุกข์มิใช่หรือ

เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าวันนี้ที่เรารู้สึกเข้าใจ ความเข้าใจนี้มันจะอยู่กับเราไปได้แค่ไหน เมื่อมีเรื่องเข้ามากระทบใจให้คิด เราจะยังสามารถทำใจยอมรับและเข้าใจได้อย่างในเวลานี้หรือไม่ วันนี้ที่รู้สึกเข้าใจก็ได้ผ่านการครุ่นคิด หมกมุ่นกับมันอยู่มาสักระยะแล้ว คิดจนเหนื่อย พอมาเจอข้อความนี้อ่านแล้วรู้สึกว่าโล่งขึ้้น เราไม่อาจปฏิเสธได้กับอารมณ์อ่อนไหว น้อยใจ ที่เกิดขึ้น ว่ามันเกิดขึ้นจริง เกิดอย่างง่ายดายและแกว่งไกวใจเราไปไกล ทำให้เราทรมานและไม่สบายใจ แต่เราว่าอย่างน้อยที่สุด เมื่อมองกลับไปที่ เขา และ เรา การเห็นเขามีสุข แม้จะไม่ใช่เพราะเรา แต่มันก็ดีแล้วที่เขาสุขไม่ใช่หรือ เราอาจจะต้องเข้าใจเขา และเข้าใจตนเองให้มากขึ้น ปรับตัวเพื่อให้เขาสุข และเราไม่ต้องทุกข์

กลับมาได้ไหม ตัวฉัน

ไม่เป็นตัวเองเลย
ฉันที่เป็นฉันหายไปไหน
ควบคุมใจไม่ได้เลย
ใจที่เคยอิสระเป็นอะไรไป
กลับมาเป็นตัวเองได้ไหม
ไม่ต้องไปยึดติดกับใคร
ทำอะไรอย่างที่เคยทำได้
ฉันคิดถึงตัวฉันที่หายไป

ขอเวลาฉันสักหน่อย
ให้ฉันได้จัดการกับตัวเอง
ไม่นาน เพียงไม่นาน
ฉันจะกลับมาเป็นคนเดิม

ทะเลาะกันอยู่ในใจ

ทะเลาะกันอยู่ในใจระหว่างโกรธกับไม่โกรธ
ทะเลาะกันอยู่ในใจระหว่างน้อยใจกับไม่คิดอะไร
ทะเลาะกันอยู่ในใจระหว่างใจอ่อนกับอ่อนใจ

เธอทำให้ฉันทะเลาะกับตัวเองอยู่ในใจ
ทะเลาะกับตัวเองจนไม่รู้ว่าควรจะคิดยังไง