19 เมษายน 2553

เปล่งแสง

ขอบคุณ อัสดง...

วันที่จิตใจอ่อนไหว อารมณ์ไม่มั่นคงเช่นวันนี้
ฉันผ่านมันไปได้ด้วยดี จากแสงสว่างของเธอที่เผื่อแผ่มาให้กับฉัน
เธอบอกฉันว่า เธอก็ไม่ใช่คนที่จะมีความสุขตลอดเวลา
แต่เธอก็พยายามทำให้ชีวิตเธอมีความสุข และเธอก็อยากเห็นฉันมีความสุข
ฉันรู้สึกเหมือนเธอมีแสงเปล่งประกาย และโดยไม่รู้ตัว เธอได้ส่องแสงอุ่นๆของเธอมาถึงฉันด้วย
ขอบคุณสำหรับการรับฟัง ขอบคุณสำหรับความเข้าอกเข้าใจ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอบคุณสำหรับความหวังและแรงบันดาลใจ

สักวัน ฉันจะมีแสงสว่างในตัวเอง

5 เมษายน 2553

ฉันไม่รู้จริงๆว่าแกชื่ออะไร



เปิดสมุดบันทึกเก่าๆ...

เรารู้จักกันครั้งแรกและครั้งเดียวในเช้าวันนั้น วันที่ลมทะเลพัดใบหน้า ช่วงเวลาระหว่างรอแสงสีส้มแทนที่ฟ้าสีเทา ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่ แต่การมีแกมานั่งนิ่งๆใกล้ๆ มันทำให้ฉันสบายใจ และดูเหมือนอะไรๆจะสว่างกระจ่างขึ้นพร้อมๆกับการมาของดวงตะวัน

ฉันไม่รู้ว่าแกชื่ออะไร แต่วันนั้นฉันได้หยิบปากกามาร่างภาพนี้ไว้ เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งเราเคยได้พบกัน ได้นั่งข้างๆกันในเช้าวันหนึ่ง