18 พฤษภาคม 2554

Flowers bloom in my heart

ตอนดูหนังเรื่อง"เพื่อนสนิท" มีฉากหนึ่งที่เปิดประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอวาดรูปของไข่ย้อย แล้วในนั้นมีภาพวาดดอกไม้อยู่เต็มไปหมด ทำให้รู้สึกว่าอยากจะวาดดอกไม้ สวยๆ เยอะๆ ได้แบบนั้นบ้าง  จึงตั้งใจให้โจทย์ตัวเองไว้ว่าจะหัดวาดดอกไม้ : )

สำหรับเรา ดอกไม้ ไม่ง่ายเลย ถ้าใจร้อนสีจะช้ำได้ง่ายๆ แถมอาจเพี้ยนไปจากความตั้งใจเดิมหากใจเร็วปาดสี และเวลาวาดก็ยาก เพราะมือเราก็จะคุ้นชินกับลายเส้นเดิมๆในแบบของเรา ดอกไม้บางดอกใบไม้บางใบ เราวาดผิดแบบประจำ

ดอกไม้ส่วนใหญ่ของเรา เราวาดโดยดูแบบจากหนังสือ Painted Garden ของ Mary Woodin ซึ่งเป็นหนังสือที่สวยมาก เราเปิดดูได้ไม่มีเบื่อ เวลาเลือกแบบมาวาดก็จะพยายามดัดแปลง ปรับ composition ใหม่  ในมุมมองของเราเอง ซึ่งภาพในหนังสือก็จะช่วยได้มากในเรื่องแบบดอกไม้ และเป็น Guideline สำหรับโทนสี

สิ่งที่ชอบขณะวาดรูปคือ
อย่างแรกเลย ชอบที่ได้ลงมือทำ ซึ่งทั้งที่ชอบทำแต่มักขี้เกียจเริ่มต้นเสมอ
สอง คือชอบ ณ ขณะที่วาด มันเหมือนกับเราจมดิ่งไปอยู่กับสิ่งนั้น มีสมาธิมากๆ
สาม คือ เราชอบฟังเพลงไปด้วยขณะวาดรูป ทุกครั้งเราจะรู้สึกว่าวาดรูปกับเสียงเพลงมันเข้ากันมากๆเลย จะรู้สึกเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก
สี่ ชอบเวลาที่วาดเสร็จแล้ว แล้วมานั่งชื่นชมผลงานตัวเอง ดูซ้ำๆได้ไม่มีเบื่อ
ห้า ชอบเวลาที่มีคนมาร่วมชื่นชมภาพที่เราวาด : )  สิ่งนี้จะทำให้ยิ้มได้เสมอ

เอาดอกไม้มาให้ร่วมชมค่ะ : ) (บางรูปเคยนำมาลงใน Blog ไว้แล้ว แต่ขอลงซ้ำนะคะเพราะแสกนภาพมาใหม่ ชัดเจนกว่าเดิม)


My Flowers Collection 



















ตั้งใจไว้ว่าจะวาดไปเรื่อยๆ เพราะยังมีดอกไม้อีกมากมายที่ยังไม่เคยลองวาด แล้วจะนำมาให้ชมใหม่นะคะ หากมี comment ติชม ก็แนะนำมาได้นะคะ : ) ยินดีค่ะ

Let them bloom : )

16 พฤษภาคม 2554

เรื่องยาก

ท่าทีแบบเด็กเอาแต่ใจอย่างนั้น
จะให้ฉันกล้าพูดไปได้อย่างไร
แต่โทษเขา ก็ไม่ถูก
เป็นฉันเอง ที่ไม่กล้า
เป็นฉันเอง ที่ไม่ยอมพูดว่าต้องการสิ่งใด

เป็นแบบนี้บ่อยๆ มันทั้งเหนื่อยและรำคาญใจ
เหนื่อยกับเขาและเหนื่อยกับตัวเอง

สำหรับฉันมันก็ไม่ง่ายเท่าไหร่
แต่จะพยายาม
และหวังว่ามันจะง่ายขึ้นในสักวัน

1 พฤษภาคม 2554

ภาพที่ฉันยังจำได้ดี

some trip I didn't take any photo, but always remember...

เราไปทะเลกัน
เกาะแล้วเกาะเล่า หาดแล้วหาดเล่า
เหมือนเป็นการผจญภัย เราไปหาทุกสิ่งกันข้างหน้า

นั่งเรือยาวนาน เราอ่านหนังสือบ้าง งีบหลับบ้าง แล้วก็คุยกันหัวเราะกัน
เราติดฝน ที่เกาะแห่งหนึ่ง ฝนตกหนักมาก ฉันกังวลเล็กน้อย แต่เธอชวนเล่นน้ำฝน
เราขี่มอเตอร์ไซค์ ให้ลมให้แดดพัดใส่หน้า
สูดอากาศกันเต็มปอด วิวสองข้างทาง เดี๋ยวก็ป่า เดี๋ยวก็ทะเล
เราเดินเล่นริมหาด ฟังเพลง นั่งเล่นเกมส์ที่ระเบียงห้องพัก
กลางแดดร้อน ริมทะเล เรานอนหลับบนหาดทรายขาวละเอียด
บางวันก็ออกไปดำน้ำ หรือไม่ก็ลงไปเล่นน้ำทะเลเขียวเมื่อพระอาทิตย์ใกล้ตกดิน
กลางคืน เรานั่งกินเบียร์ริมทะเล ฟังเสียงคลื่น รวมทั้งเธอฟังเสียงฉันพูดพร่ำเพ้อไม่หยุด
บางวันเรานิ่งเงียบ ไม่มีอะไรจะคุยกัน ต่างนั่งเหม่อมองทะเลในความเงียบ
เราต่างกลัวกันและกันจะเบื่อ แต่ก็หัวเราะเมื่อพบว่ากลัวสิ่งเดียวกัน 
ฉันมักนึกถึงหนังสือ เรื่องพันธุ์มหาบ้า แม้ว่าความสุดขั้วของเรายังห่างไกล

ฉันรักการเดินทางครั้งนั้น

ไม่ได้ถ่ายภาพสักภาพ แต่ฉันยังจำได้ดี