วันศุกร์ที่เศร้าเหลือเกิน

ในวันที่รู้สึกผิดหวังกับตัวเอง ข้อผิดพลาดที่ผ่านไปแล้วมักจะมาตามหลอกหลอนให้เจ็บปวดใจอยู่เสมอ
หลอกหลอนไม่หยุดไม่หย่อน และฉันเองก็ปล่อยมันไปไม่ได้เสียที ยังเจ็บปวดซ้ำซาก
ฉันรู้ว่าไม่ควรทำร้ายตัวเองด้วยสิ่งที่มันผ่านเลยไปแล้ว ควรปล่อยและลุกขึ้นยืนเดินต่อ แต่ตอนนี้มันทำไม่ได้ ฉันทำมันไม่ได้

ฉันทำอะไรได้บ้าง มีสิ่งไหนที่ทำได้ดี ในเวลาแบบนี้ฉันรู้สึกไม่มั่นใจอะไรเลย
จะไปทางไหน ทำอะไร ก็ดูเหมือนจะยังดีไม่พอไปเสียทุกอย่าง
มันเศร้าเหลือเกินเวลาที่ไม่มั่นใจอะไรเลย

ฉันจะกอบกู้มันคืนกลับมาได้อย่างไร

พยายาม

เวลาและเรื่องราว เหมือนอยู่ในนาฬิกาทราย ที่มองเห็นว่ามันกำลังค่อยๆเคลื่อนหาย และสิ้นสุด
ฉันรับรู้ได้ลึกๆ แม้ไม่มีอะไรสลักสำคัญเกิดขึ้น
ฉันสัมผัสมันได้ในความเงียบ
จะสามารถสร้างเวลาและเรื่องราวใหม่ๆได้ไหม ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
ฉันคิดว่าเราต่างพยายามนะ
ในความพยายาม มันดีงามแต่บางครั้งก็เจ็บปวดที่จะต้องพยายาม
แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะพยายามนั่นแหละ
พยายามไปพร้อมๆกับปรับใจยอมรับในสิ่งที่เปลี่ยนไป
มันคงจะต้องเป็นอย่างนั้น

นอนบ้านเพื่อน

เย็นวันที่อากาศร้อนอบอ้าวสุดๆ เราเดินปาดเหงื่อตัวเปียกแฉะ คุยกันไปเรื่อยๆตลอดทาง
คุยเรื่องเธอ เรื่องฉัน มิตรภาพ ความรัก
เราแวะกินอาหารจีนข้างทาง อาหารอร่อยดี แต่บทสนทนาน่าจดจำกว่ารสอาหาร
เธอบอกว่าเธอกำลังดีขึ้น จากความเศร้าที่เธอเคยคิดไม่ออกว่ามันจะจากเธอไปได้อย่างไร
แต่ตอนนี้มันกำลังเดินจากเธอไปอย่างเงียบเชียบ ฉันยินดีที่ได้ยินเช่นนั้น
ฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นของฉันให้เธอฟัง เราต่างบ่นโน่นนี่ตามประสา
ยังไม่ดึกนักหรอก แต่เรายังอยากคุยกันต่อ และฉันเองก็ยังไม่อยากกลับบ้าน
เราเลยซื้อเบียร์กระป๋อง ไปดื่มกันต่อที่ห้องของเธอ
ดื่มเบียร์ กินมาม่าต้มยำ นั่งดูซีรี่ย์ ทำเอานึกถึงสมัยยังเป็นเด็กปี 1 อยู่หอ
เหนื่อยและง่วง แต่บทสนทนาก่อนนอนก็เริ่มขึ้น ฉันหรือเธอที่เป็นคนเริ่มพูดก่อนกันแน่นะ
ฉันโล่งและสบายใจมากพอที่จะพูดออกไปทั้งหมดที่รู้สึก ซึ่งนั่นเป็นความรู้สึกที่ดีเหลือเกิน 
เราพูดคุยกันถึงพื้นที่ของเรากับความสัมพันธ์ต่อคนรอบข้างของเรา
ฉันและเธอเห็นเหมือนกันว่า กับแต่ละคนอาจมากเรื่องนี้ น้อยเรื่องนั้น
แต่ในระยะเหล่านั้นมันก็มีความพิเศษต่างกัน และล้วนมีสิ่งดีงาม
เธอบอกว่า กับฉันแล้ว เวลาอยู่ด้วยกันมันสงบดีๆ จะพูดเยอะก็ได้ จะอยู่เงียบๆกันเฉยๆก็ได้
มันก็มีความสุขดี เป็นส่วนหนึ่งที่เธอชอบเวลาที่เราได้ใช้เวลาด้วยกัน
นั่นทำให้ฉันนอนอมยิ้มในความมืด
เราคุยกันจนผลอยหลับไปตอนไหนไม่รู้
ตื่นเช้ามาลองนั่งนึกดู เวลาไปนอนบ้านเพื่อน ฉันชอบช่วงเวลาแบบนี้แหละที่เรานอนคุยกันจนหลับไป
ฉันเริ่มต้นวันใหม่ พร้อมกับความสุขจากบทสนทนาของเมื่อวาน