13 มกราคม 2552

ออกเดินทางท่องเที่ยวกันเถอะ

กำลังอ่านหนังสือ "GM Cafe จิบกาแฟ สนทนาถึงชีวิต ตัวตน และสังคมของคนหนุ่มสาว" มีอยู่วงสนทนาหนึ่งที่กล่าวถึงการท่องเที่ยว การเดินทาง ซึ่งในวงสนทนานั้นคุณนิ้วกลม ได้กล่าวถึงเรื่องนี้เอาไว้อย่างน่าสนใจ

"การเดินทางกับการท่องเที่ยว จริงๆแล้วมันต่างกันตรงไหน ผมเขียนไว้ว่า
การเดินทางมันทำให้คนเราเติบโต ส่วนการท่องเที่ยวนั้น ทำให้เราเยาว์วัย คือผมรู้สึกว่า ถ้าเราไปเที่ยว เราจะได้พักผ่อน ผ่อนคลาย แล้วก็ทำให้เรายังเด็กอยู่ หมายถึงว่า เราได้ผ่่อนคลายชีวิต ส่วนการเดินทาง มันสมบุกสมบันมากกว่า มันก็เลยทำให้เราได้พัฒนาความคิดให้เติบโตขึ้น ทีนี้ทางที่ดี คนเราไม่ควรจะท่องเที่ยวอย่างเดียว ผมคิดว่าการท่องเที่ยวไม่ได้น่ารังเกียจ แต่ว่าการท่องเที่ยวอย่างเดียวนั้นน่าเสียดาย เพราะว่าคุณจะพลาดหลายอย่างที่มันไม่ใช่การท่องเที่ยวแต่มันคือการเดินทาง ฉะนั้น คนเรามันน่าจะทั้งเดินทางและก็ท่องเที่ยวไปด้วยกันครับ"

ระยะหลังๆมา เราก็มีทัศนคติ ความคิดและความชอบที่เปลี่ยนไป ต่อการท่องเที่ยวเดินทาง เช่นกัน
การเดินทางหลายๆครั้ง ก็มีค่าทางจิตใจมากกว่าการไปเที่ยว และระหว่างทางก็น่าตื่นใจไม่แพ้จุดหมายปลายทาง ที่บางที่ บางคนอาจเห็นว่าไม่เห็นมีอะไร แต่หลายครั้งเราก็กลับหลงรักความไม่มีอะไรของมัน

คิดแล้วก็อยากท่องเที่ยว อยากออกเดินทาง เก็บรักษาความเยาว์สดชื่นให้หัวใจ และก้าวเดินไปให้จิตใจได้เรียนรู้็และเติบโต

ปล. เห็นตอนนี้บางสถานที่ท่องเที่ยวเปลี่ยนแปลง และบอบช้ำไปอย่างรวดเร็ว จากการแห่แหนกันเข้าไปของบรรดานักท่องเที่ยว กำลังคิดอยู่ ว่าจะทำยังไงดี ที่จะทำให้ที่ๆเราไปไม่กระทบกระเทือนไม่บอบช้ำ ใครมีข้อแนะนำอะไร ช่วยบอกด้วยนะคะ

2 ความคิดเห็น:

ONLY OBSERVATION กล่าวว่า...

There's one quotation that I'm always appreciated.

"The ultimate goal of travelling is getting to know yourself"

Start our travelling now:)

Unknown กล่าวว่า...

เห็นด้วยค่ะ เพราะหลายครั้งเราก็ได้ประสบการณ์จากการท่องเที่ยว แล้วได้หยุดมองและทบทวนตัวเองด้วย