Sunday Morning, wake up lonely...
แดดอ้าวๆ ฟ้าหม่นๆ ลืมตาตื่นนอนอย่างเดียวดาย
พายุฤดูร้อน ฝนตกตลอดเวลา
ความคาดหวังในวันว่าง
ไม่ได้เป็นไปอย่างที่หวังสักอย่าง
อาจเป็นเพราะ คาดหวัง
อยากจะเอาใจอารมณ์ตัวเองมากเกินไป
ไม่มีเรื่องใดเศร้าใจเป็นพิเศษ
แต่เป็นสิ่งไร้แก่นสารที่พลาดผิด มารวมกัน
So depress in everylittle things...
นั่งเฉยๆ ให้ลมพัดผ่าน
รอคอยให้สัปดาห์แสนเศร้าผ่านพ้นไป
เรื่องอะไรที่ต้องเผชิญ ก็จงเผชิญ
จะไม่หลบหลีกใดๆ อีกแล้ว
1 ความคิดเห็น:
Thanks for being in unpleasant time with me.I think,we've been fortunately together until now.That's the most beautiful:-)
แสดงความคิดเห็น