และแล้วก็มาเจอบทเพลงนี้อีกครั้งกับ หนังสือเล่มใหม่ของคุณโตมร "เดินทางระหว่างหู"

ในเล่มนี้ คุณโตมรเขียนถึง เสียงของบทเพลงนี้ ได้อย่างงดงามมาก
"ต้องเดินทางกี่สิบประเทศ ย่ำถนนกี่สาย ให้คนตกตายอีกกี่คน มนุษย์บางคนถึงจะรู้ว่าสิ่งที่ตัวทำ ร่างที่ตนเป็น และทรัพย์ที่ตนสั่งสมนั้น ทั้งมวลล้วนเป็นแค่วิหารที่ว่างเปล่า แล้วคำตอบก็อยู่ในสายลม"
(น.68)
ที่จริงในเล่มนี้ มีคำสวยๆ ประโยคงามๆ ความหมายแหลมคม ที่ทำให้เราตื่นเต้น อยู่ในทุกบท
แต่แค่เราตื่นเต้นนิดหน่อย ที่เพลงโปรด เพลงนี้มาปรากฎในการเดินทางระหว่างสรรพเสียงของนักเขียนคนโปรดอีกครั้ง
เรารู้จักเพลงนี้ครั้งแรก เมื่อ Robin Wright Penn ร้องเพลงนี้และดีดกีต้าร์ตัวใหญ่อำพรางร่างกายที่เปลือยเปล่า ในหนังเรื่อง Forest Gump และชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้อ่านเนื้อเพลง
เมื่อในใจฉันเกิดคำถามโลกแตก หลายครั้งที่เพลงนี้จะแว่วเข้ามาในหัว
ยังคงพร่ำถาม และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คำถามเหล่านี้จะหายไป
The answer my friend is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น