23 กันยายน 2554

เธออยู่ในทุกๆวัน


ในวันที่ดอกไม้บาน ฉันมองเห็นเธอ
ยามมองออกไปยังโลกกว้าง
ฉันได้รับเรี่ยวแรงอยู่ห่างๆ จากที่แสนไกล
ฉันรับมันไว้ ผ่านการโอบกอดของแสงตะวัน

ในวันที่ลมพัดเย็น ฉันนอนหลับฝัน
ระลึกถึงครั้งที่เธอกับฉันแลกเปลี่ยนความฝัน เมื่อวันวาน
ยิ้มซึมซับความอ่อนหวาน
ความทรงจำจะอยู่แสนนาน เมื่อเรายังคงคิดถึงมัน

ในวันที่มีฝน ตัวและใจเปียกปอน
ฉันนั่งถอนหายใจไม่มีสิ้นสุด
หยดน้ำปะปน จากเม็ดฝนและดวงตา
แล้วสักพักหนึ่ง มันก็จะเหือดแห้งไปทั้งหมด
ดังที่เธอบอกฉันตลอดมา และมันก็เป็นเช่นนั้น


เธออยู่ในทุกๆวันของฉัน  ฉันขอบคุณ...  



ไม่มีความคิดเห็น: