30 กันยายน 2551

คิดถึง...กลอนบทเก่า

เปิดสมุดบันทึกเก่าๆ อ่านเรื่องราวที่เคยพรั่งพรู เขียนบรรยายความยืดยาว มีความสุขอย่างนั้นอย่างนี้ เศร้าอย่างนั้นอย่างนี้ เหงาอย่างนั้นอย่างนี้ อ่านแล้วก็ทำให้เห็นภาพ พร่าบ้าง ชัดบ้าง จากเรื่องราวในอดีต
และก็เปิดไปเจอกลอนบทโปรด ที่ชอบมากๆ จนจำได้ขึ้นใจ จดบันทึกเอาไว้นานมาแล้ว ด้วยความที่มีเรื่องราวใหม่ๆเข้ามาในชีวิต วุ่นวายอยู่กับชีวิตในปัจจุบัน เลยเกือบจะลืมมันไป ปัดฝุ่น ออกเบาๆ อ่านมันซ้ำอีกครั้ง ก็พบว่า มันยังคงสะท้อนเรื่องราวในอดีตได้เป็นอย่างดี รวมถึง ทับซ้อนเรื่องราวในปัจจุบันไปด้วยพร้อมๆกัน...

คิดถึง แต่ไม่มาก
เบื่อๆ อยากๆ เป็นพักๆ

คร้านเกินจะเรียนรู้
ให้มากไปกว่าที่รู้จัก

ห่วงใยอยู่ห่างๆ
เพราะช่องว่าง ยังกว้างนัก

ใจเอย ยังโลดแล่น
ไม่หนักแน่นพอ จะปักหลัก

ไม่คาดหวัง แต่จริงใจ
ไม่เป็นไร ถ้าไม่รัก

เสียดาย อาจจะเสียดาย
แต่คงไม่ถึงกับอกหัก

ลังเล เลือนลาง
มิตรภาพ เคว้งคว้าง

อยู่แค่ครึ่งทาง
ของความรัก...

**โดย เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย**

1 ความคิดเห็น:

Sick Boy กล่าวว่า...

ชอบจังแปลกดี ดูครึ่งกลาง ๆ กลับตัวก้อไม่ได้ จะเดินต่อไปก้อไปไม่ถึงดี ว่าแต่ช่วงนี้จูนเป็นอย่างนี้เหรอ แต่ช่วงนี้โจ้ไม่ค่อยมีเวลาได้อัพบล็อกเลยเพราะปั่น ทีสิส อยู่ มีเรื่องราวอย่างเล่ามากมายเลยที่อยากบอก ว่าแต่ว่า the fall เจ๋งใช่ไหมจะได้ไปดู สุดท้ายอยู่ตรงกลางก้อดีนะ จะได้ไม่ลำเอียง . . .