หลุมหลบภัย

ได้ดูหนังหลายเรื่องที่มีฉาก ฐานทัพลับ หรือที่สถานที่พิเศษของตัวละคร อย่างใน Twenty Century Boy หรือ Into the Faraway Sky ก็ทำให้นึกถึงตัวเองในวัยเด็ก และ ตัวเองในวัยนี้ ที่ยังคงต้องการ ฐานทัพลับ แต่โดยส่วนตัวเราขอเรียกมันว่า หลุมหลบภัย
หลุมหลบภัย... เป็นจินตนาการตั้งแต่วัยเด็ก ตอนเด็กๆ เราเคยคิดว่าอยากมีที่สักที่นึง เป็นที่ลับๆของเรา ตอนเด็กก็มักจะจินตนาการเรื่อยเปื่อย ว่ามันจะต้องเป็นทางลับๆที่เหมือนเส้นผมบังตา มุดไปใต้ดิน ไปโผล่ที่ที่เป็นทุ่งหญ้า หรือว่าเป็นบ้านบนต้นไม้ที่ไหนสักแห่ง ในนั้นจะมีของที่เราชอบๆอยู่ที่นั่น เวลาไม่สบายใจ ทะเลาะกับใคร ก็สามารถวิ่งมาหลบอยู่ที่นี่คนเดียวได้ ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครหาเจอ อาจจะยอมให้เพื่อนสักสองสามคนที่รู้ และมาเล่นกันได้บ้าง ตอนที่คิดฝันเรื่องนี้เป็นตอนที่เรายังเด็กมากเลย แต่่ก็ไม่รู้ทำไมถึงยังจำมันได้ชัดเจนนัก
พอโตขึ้นมา ก็เกือบจะลืมๆเรื่องเหล่านี้ไปแล้วเหมือนกัน แต่ในช่วงเวลาที่เจ็บปวด และต้องอดทน หลายครั้งเราก็มักคิดย้อนกลับไปถึง หลุมหลบภัยในอดีต อาจจะต่างกันตรงที่ ตอนนี้ เราต้องการหลุมหลบภัยทางใจ... คงไม่ต้องเป็นที่แปลกประหลาดพิศดารเหมือนที่เคยคิดไว้ ขอแค่ที่ที่ี่เราสามารถหลบไปอยู่เงียบๆ อยู่แล้วสบายใจ มีคนที่เข้าใจ เท่านั้นก็พอ
กำลังแสวงหา หลุมหลบภัยอยู่ ใครรู้ก็ช่วยแนะนำด้วย...