8 เมษายน 2552

จดหมายถึงอัสดง

ถึง อัสดง

ยินดี ที่ได้รับฟัง
ฉันเศร้าใจ ยามเธอเศร้าใจ
ราวกับมันได้เกิดขึ้นกับตัวฉันเอง
ดีใจ ที่เธอนึกถึงกัน
ในวันที่จิตใจเธออ่อนไหว
เมื่อฝนตกหนัก ได้ผ่านพ้นไป
เธอยืนอยู่ใต้พระจันทร์สุกสว่าง
บอกกล่าวความอ้างว้าง
ไม่อยากให้เธอเศร้า
ฟ้า ฝน เดือน ดาว และฉัน
จะขอปลอบประโลมเธอ

ขอให้วันพรุ่งนี้ เป็นวันที่มีแดด เพราะเธอเคยบอกว่า วันดีดีของเธอคือวันที่มีแดด

ด้วยมิตรภาพ
ตะวันฉาย

1 ความคิดเห็น:

ONLY OBSERVATION กล่าวว่า...

จับใจ:)